بی‌حسی موضعی با بی‌حس کردن قسمت خاصی از بدن، از بروز درد در طی عمل‌های پزشکی جلوگیری می‌کند. اثرات آن موقتی است، بنابراین موسسات مراقبت های بهداشتی عمدتاً از آن برای اقدامات جزئی مراقبت از بیمار استفاده می کنند.
بی حسی موضعی چیست؟
متخصصین بیهوشی یا پزشکان فقط از بی حسی موضعی در قسمتی از بدن استفاده می کنند که با این روش درمان می شود. افراد همچنین می توانند از داروهای آرام بخش استفاده کنند که سطح استرس را کاهش داده و باعث آرامش می شود. بیهوشی و آرامبخش با هم به پزشک یا جراح اجازه می دهند تا عمل را بدون درد یا ناراحتی بیمار انجام دهند.
در مواردی که جراح باید اقدامات تهاجمی یا طولانی را انجام دهد، متخصصان بیهوشی معمولاً از بیهوشی منطقه ای یا عمومی استفاده می کنند.
مطالب مرتبط:
کاربرد بی حسی موضعی در چ مواردی است؟
متخصصان مراقبت های بهداشتی هنگام تصمیم گیری در مورد استفاده از بیهوشی موضعی یا عمومی، تعدادی از عوامل را در نظر می گیرند. بی حسی موضعی به طور کلی برای شرایط زیر مناسب است:
- این روش جزئی است و نیازی به بیهوشی عمومی یا موضعی ندارد.
- این روش بسیار سریع است و نیازی به شب مانی ندارد.
- نیازی به شل کردن عضلات یا بیهوش کردن فرد نیست.
- نمونه هایی از روش های بی حسی موضعی شامل روش های دندانپزشکی، بیوپسی، و برداشتن خال، زگیل یا آب مروارید است.
مزایای بی حسی موضعی
- مزایای بی حسی موضعی نسبت به بیهوشی عمومی:
- اینطور نیست که انسان هوشیاری خود را از دست بدهد.
- معمولاً نیازی به آماده سازی خاصی ندارد.
- سریعتر از بی حسی عمومی بهبود می یابد.
با این حال، اگر فردی در حین انجام عمل تحت بی حسی موضعی نگران باشد، پزشک ممکن است برای کمک به آرامش، یک مسکن تجویز کند.
انواع بی حسی موضعی
نوع و دوز بیهوشی به عوامل زیادی از جمله سن، وزن، آلرژی، شرایط پزشکی و محل و هدف جراحی بستگی دارد. متخصصان مراقبت های بهداشتی از مسکن های مختلفی استفاده می کنند که می توانند به صورت تزریق، اسپری یا پماد تجویز شوند.
این دارو با اثر بر روی مسیرهای عصبی خاص، از ارسال سیگنال توسط اعصاب ناحیه بدن به مغز جلوگیری می کند.
معمولا چند دقیقه طول می کشد تا دارو اثر کند و پس از چند ساعت از بین می رود. دوز بالاتر ماندگاری بیشتری دارد. کوکائین اولین بیهوشی بود، اما استفاده از آن در حال حاضر نادر است. لیدوکائین رایج ترین بی حس کننده موضعی است، اما پزشکان و متخصصان بیهوشی از داروهای مختلف برای اهداف مختلف استفاده می کنند.
بوپیواکائین برای روش های طولانی تر مناسب تر است، اما ممکن است در طول تجویز نسبت به سایر داروها دردناک تر باشد. بنابراین، متخصص بیهوشی ممکن است ابتدا از لیدوکائین استفاده کند و در صورت نیاز به بیهوشی طولانی مدت، بوپیواکائین را تزریق کند. بی حس کننده های مصنوعی از نظر ساختار شبیه کوکائین هستند، اما پتانسیل سوء مصرف یکسانی ندارند.
کلام آخر
بی حسی موضعی با بی حس کردن قسمت خاصی از بدن از درد در طی اقدامات پزشکی جزئی جلوگیری می کند. با این حال، فرد ممکن است در طول عمل احساس فشار کند.
هر فردی که هر نوع بیهوشی را انجام می دهد باید به درستی آموزش دیده و واجد شرایط باشد.
