آپاندیس کیسه ای است که در سمت راست بدن و نزدیک روده بزرگ قرار دارد و عملکرد آن هنوز ناشناخته است. اما تئوری هایی که در مورد آن وجود دارد نشان می دهد که نقش ذخیره باکتری های مفید و به نوعی شروع کننده سیستم گوارش پس از بیماری هایی مانند اسهال است. به عبارت دیگر نقش ایمنی را در بدن ایفا می کند. در این مقاله می خواهیم در مورد علت و عوامل ایجاد آپاندیسیت صحبت کنیم.
آپاندیس چیست و چرا عفونی می شود؟
آپاندیسیت یک بیماری اورژانسی است که برای برداشتن آن نیاز به جراحی فوری دارد. در صورت عدم درمان، آپاندیس ممکن است ترکیده یا سوراخ شود و مواد عفونی وارد حفره شکم شود که در این حالت باعث پریتونیت یا التهاب شدید حفره شکمی (صفاق) می شود و با آنتی بیوتیک های قوی درمان می شود. اگر درمان نشود، می تواند کشنده باشد.
مطالب مرتبط:
گاهی اوقات یک آبسه پر از چرک (عفونت های محصور در دیواره های خاموش در برابر سایر قسمت های بدن) به صورت یک زائده ملتهب ظاهر می شود. بافت های اسکار زائده ها (لبه های بی صدا) از گسترش عفونت به سایر قسمت های شکم جلوگیری می کند. آبسه های آپاندیکولار نسبت به زائده های ملتهب فوریت کمتری دارند. اما متأسفانه تا زمانی که جراحی انجام نشود نمی توان این موضوع را تشخیص داد. به همین دلیل تمام موارد آپاندیس شرایط اورژانسی محسوب می شود و در همه موارد جراحی انجام می شود.
آپاندیسیت از هر 15 نفر در ایالات متحده یک نفر را مبتلا می کند. آپاندیس در افراد زیر 2 سال نادر است و بین 10 تا 30 سال بسیار شایع تر است. اگرچه این وضعیت در هر سنی ممکن است رخ دهد.
چه عواملی باعث آپاندیس می شود؟
علل آپاندیس همیشه مشخص نیست. گاهی اوقات آپاندیس می تواند در نتیجه یکی از دلایل زیر رخ دهد:
انسداد:
آپاندیس می تواند ناشی از باقی مانده غذا یا تکه سفت مدفوع (مدفوع سنگ مانند) باشد که می تواند دهانه آپاندیس شما را مسدود کند.
عفونت:
آپاندیس همچنین می تواند در اثر عفونتی مانند عفونت ویروسی دستگاه گوارش یا در نتیجه سایر انواع التهاب ایجاد شود.
در هر صورت، باکتری های داخل آپاندیس به سرعت تکثیر می شوند و باعث التهاب، تورم و تجمع چرک در آپاندیس می شوند. اگر این بیماری به سرعت درمان نشود، آپاندیسیت می تواند پاره شود.
علائم آپاندیس چیست؟
علائم کلاسیک آپاندیس عبارتند از:
- دردهای مبهم در قسمت بالای ناف یا قسمت بالای شکم که به سمت راست و پایین شکم فشار می آورد. این
- معمولا اولین علامت است.
- از دست دادن اشتها
- حالت تهوع یا استفراغی که بلافاصله پس از درد شکم رخ می دهد.
- تورم شکم
- تب 37.2 تا 38.8 درجه سانتیگراد
- عدم توانایی در دفع گاز
علل، روش های درمان و تشخیص آپاندیسیت
تقریباً در نیمی از موارد آپاندیس، علائم زیر ظاهر می شود:
- درد مبهم یا شدید در تمام قسمت های فوقانی و تحتانی شکم، پشت و مقعد
- ادرار دردناک
- استفراغی که قبل از درد شکم رخ می دهد
- گرفتگی عضلات شدید
- یبوست یا اسهال همراه با گاز
اگر هر یک از علائم بالا را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. زیرا تشخیص و درمان به موقع آپاندیس بسیار مهم است. از خوردن و آشامیدن خودداری کنید و از مسکن ها، ضد اسیدها، ملین ها و پدهای حرارتی پرهیز کنید، زیرا می توانند باعث پارگی آپاندیس ملتهب شوند.
آپاندیس چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص آپاندیس می تواند گمراه کننده باشد. اغلب علائم این بیماری مبهم یا بسیار شبیه به بیماری های دیگر است. بیماری هایی مانند: مشکلات کیسه صفرا، عفونت مثانه یا مجاری ادراری، بیماری کرون، التهاب معده، عفونت روده و مشکلات تخمدان.
آزمایش‌های زیر معمولاً برای تشخیص آپاندیس استفاده می‌شوند:
- معاینه شکم برای تشخیص التهاب
- آزمایش ادرار برای بررسی احتمال عفونت ادراری
- معاینه مقعد
- آزمایش خون برای تشخیص اینکه آیا بدن در حال مبارزه با عفونت است یا خیر
- سی تی اسکن یا سونوگرافی
آپاندیس چگونه درمان می شود؟
درمان استاندارد آپاندیس آپاندکتومی است که جراحی برای برداشتن آپاندیس است. حتی اگر به آپاندیسیت مشکوک هستید، پزشکان ترجیح می دهند برای محافظت از ایمنی شما و جلوگیری از پارگی آن، جراحی را برای برداشتن آپاندیس انجام دهند. اگر آپاندیس به صورت آبسه ظاهر شود، عمل جراحی در دو مرحله انجام می شود، ابتدا چرک را از آبسه تخلیه می کنند و سپس آپاندیس را خارج می کنند.
آپاندیس: چه چیزی را باید انتظار داشت؟
قبل از برداشتن آپاندیس، آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با پریتونیت احتمالی تجویز می شود. معمولاً بیهوشی عمومی انجام می شود و آپاندیس از طریق یک برش 10.16 سانتی متری یا لاپاراسکوپی برداشته می شود. اگر دچار پریتونیت شوید، شکم شما از چرک تخلیه شده و سپس شسته می شود.
12 ساعت پس از جراحی شما از رختخواب خارج می شوید و می توانید حرکت کنید. معمولاً ۲ تا ۳ هفته طول می کشد تا فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید. اگر جراحی با استفاده از لاپاراسکوپ (مانند تلسکوپ نازک برای دیدن داخل شکم) انجام شود، برش کوچک‌تر و بهبودی سریع‌تر انجام می‌شود.
پس از برداشتن آپاندیس، در صورت بروز هر یک از موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
- استفراغ غیر قابل کنترل
- افزایش درد شکم
- سرگیجه و ضعف
- خون در استفراغ یا ادرار
- افزایش درد و قرمزی در محل برش جراحی
- تب
- خفگی زخم
آیا آپاندیسیت قابل پیشگیری است؟
هیچ راهی برای پیشگیری از آپاندیسیت وجود ندارد، اما آپاندیسیت در افرادی که غذاهای سرشار از فیبر مانند سبزیجات و میوه ها مصرف می کنند، کمتر دیده می شود.
چه کسانی در خطر آپاندیسیت هستند؟
هرکسی ممکن است به این بیماری مبتلا شود، اما طبق تحقیقات، این بیماری در سنین 10 تا 30 سال بیشتر دیده می شود. حدود 7 درصد از آمریکایی ها این بیماری را در طول زندگی خود تجربه کرده اند. کودکان و افراد مسن بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به آپاندیسیت هستند. تشخیص و درمان به موقع برای این افراد به ویژه در جوامع آسیب پذیر بسیار ضروری است.
آپاندیس چه مشکلاتی ایجاد می کند؟
تاخیر در درمان آپاندیسیت خطر عوارض را افزایش می دهد. یکی از مشکلات بالقوه سوراخ شدن است که منجر به جمع شدن چرک در اطراف آپاندیس یا انتشار عفونت در اطراف شکم و لگن می شود. بر این اساس، جراحی باید بلافاصله پس از تشخیص آپاندیسیت انجام شود. تأخیر بین تشخیص و درمان بسیار مهم است و خطر سوراخ شدن را افزایش می دهد. به عنوان مثال، احتمال سوراخ شدن 36 ساعت پس از اولین علائم حدود 15٪ است.
سایر مشکلات آپاندیس چیست؟
گاهی اوقات تورم با آپاندیس همراه است که عملکرد ماهیچه های روده را مختل کرده و از دفع مدفوع جلوگیری می کند. استفراغ و نفخ زمانی رخ می دهد که گازها و مایعات موجود در روده مسدود شوند. در این موارد باید محل اتصال لوله شکمی (لوله ای که بینی را به مری و سپس به معده و روده وصل می کند) خالی شود، اما از آن خودداری می شود.
- مراقبت های بعد از جراحی آپاندیسیت
- استراحت کافی
- پیاده روی روزانه
- به مدت 2 هفته از حمل و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید
- از انجام فعالیت های سنگین مانند وزنه برداری، ایروبیک خودداری کنید
- مراقبت های بعد از جراحی آپاندیسیت
